Tegenlicht -> Tegenwicht

kladversie

Als licht-bezorgde ouder en grootouder kijk ik uit naar ontwikkelingen, die een lichtpuntje betekenen in de toch wat verduisterende wereld waarin wij leven. Ik hoop dat de toekomst van onze kinderen niet te zeer getekend worden door de fouten, die wij nu (nog steeds) maken als het gaat om ons voedsel, ons water, onze lucht, ons land.

Een Tegenlicht-uitzending komt vaak wel met één of twee van die lichtjes, maar de Tegenlicht uitzending van 5 oktober deed me de schrik om het hart slaan.
Een van de meest hoopgevende aspecten van de noodzakelijke omschakeling van industrieel naar gezond, schoon en duurzaam geproduceerd voedsel is dat de productie ervan heel goed, waarschijnlijk het best, op kleine schaal kan gebeuren. De hoogste opbrengst met behoud van vruchtbaarheid van de bodem krijg je met zorg en aandacht.
Als Amazon met drones zijn pakjes gaat bezorgen, als steeds meer robots het werk in fabrieken en dergelijke gaat overnemen, als beperkte voorraden grond- en brandstoffen industriële productie steeds minder gewenst of mogelijk zijn, dan is het heel plezierig dat wij mensen een inkomen weten te verwerven.
Er ligt tenminste één fantastische kans vlak voor onze neus: we gaan al die grote monoculturele percelen in kleine stukjes verdelen en gaan daar voor onszelf, voor onze familie, buren en/of toekomstige klantjes op een zeer verantwoorde manier hoogwaardige groente, noten, graan en fruit verbouwen. We zorgen dat daar de bodem zich weer geheel hersteld, dat biodiversiteit weer terugkomt, dat water en lucht weer schoon is. We hebben zo een (aanvulling op) inkomen, zijn verzekerd van tenminste een deel van ons voedsel, kunnen weer een relatie met de natuur opbouwen en 'aarden' in/op een eigen stukje grond.
Op die manier kunnen we honderden- en honderden-miljoenen mensen een bestaan geven.
Wellicht heeft dat ook een enorme positieve invloed op biodiversiteit, klimaat, enzovoort.
Wellicht ontstaan rond deze manier allerlei ambachtelijke en lokaal-economische activiteiten, die ook heel sociaal zijn.
Wellicht gaat onze gezondheid er op vooruit.
Wellicht kan de kwantiteit in ons leven verworden tot kwaliteit.
Wellicht zijn er nog meer wellichten.

Een andere kans, die voor ons licht is een grootschalige, industriële omschakeling naar meer natuurlijke, verantwoorde voedselproductie. U begrijpt het al: zo'n win-win-situatie waarin èn de kwaliteit van de vruchtbaarheid van de bodem hersteld wordt, èn de producten van die bodem veel gezonder zijn, èn het milieu minder belast, èn waarschijnlijk nog wel wat voordelen.
De grote financiële instituties en ondernemingen zouden daarin kunnen investeren. Het geeft veel werkgelegenheid om die omschakeling mogelijk te maken. En misschien helpt het ons door de voedsel-, energie- en klimaatcrises heen.

Het grote voordeel daarvan is dat waar grote bedrijven zich nu op een doodlopende weg bewegen door de grenzen, die energie en grondstoffen stellen, ze weer een hoopvolle, profijtelijke toekomst zullen hebben. En de Aarde wordt weer groen, vruchtbaar en productief.

Zal dit echt gebeuren? Laten we dat toe? Zullen de financiële grootmachten, die zich nu al zo aan elke controle weten te onttrekken, nu ook de laatste stukjes vrije wereld naar zich toe trekken? Krijgen zij door hun investeringen in en bemoeienis met het wereldvoedsel vraagstuk nu echt ALLES in handen? Ik moet er niet aan denken. Maar ik ben bang van wel .. als we dat laten gebeuren!